....Em.................D..............................C.................H7
Երբ ծառաները տերեր դարձան, գահ բարձրացան շուքով,
...Em...................D...............C...............H7
Էլ չկապեց վառ ծիածան երկինք իր արցունքով:
..C........H7.......C..... H7.......C.......Am.........C.......H7
Գորշություն է փողոցում, միայնակ շներն են կաղկանձում,
..Em
Գնամ ես...

Երբ աղախինը կոպիտ ձեռքով պոկեց քողն իմ գլխից,
Ծաղիկների թերթիկներով պատված ճանապարհից,
Հեզությունը հեռացավ, մանկության նման հեքիաթ դարձավ,
Գնամ ես...
Գորշություն է քաղաքում, միայնակ շներն են կաղկանձում,
Գնամ ես...

Ո'չ գիշատիչ են ու ո'չ գազան, բայց ո'չ էլ մարդացան
Եվ հոգ չէ, որ մետաքսներով զուգված հպարտացան...
Գորշություն է այս կյանքում, միայնակ շներն են կաղկանձում,
Գնամ ես...

....C..................H7...................C................H7
Գնամ, մտնեմ ժայռի մեջ ու անթափանց մթի մեջ
..C.......H7...........C.........H7
Մոռանամ թե' սկիզբ, թե' վերջ:
..C.................H7.................C..................H7
Ծիծաղը, որ հոգին էր, հպումը, որ մարմին էր,
...C.....H7.........Em
Մոռանամ ու վերջ:

Երբ ծառաները տերեր դարձան, գահ բարձրացան շուքով,
Էլ չկապեց վառ ծիածան երկինք իր արցունքով:
Գորշություն է փողոցում, միայնակ շներն են կաղկանձում,
Գնամ ես...