1.
Am.....................Am/F
Հիմա ուշ աշուն է,
Am/F#..........Am/C.....Dm...........E7......................Am......E
Ծերացած մի շուն է թափառում խոնավ ու ցուրտ այգում:
Am............................Am/F..................Am/F#
Ժանգոտ կարուսելը, որն արդեն հոգնել է,
Dm.......................E7...............Am E7
Ինձ իմ մանկությունն է հիշեցնում:

2.
C
Երջանիկ ծիծաղը
G/B
Արդեն քմծիծաղ է`
Gm/Bb.....................................A7
Խռպոտած հնչյուն իմ կոկորդում,
Dm............................................G7
Մոլորված թռչուն մութ երկնքում:

3.
C......................Am........C..............Em
Մի ծեր շրջմոլիկ` դեմքով ապխտած,
C.................A7............................Dm
Նայեց աչքերիս ու հայացքս կարդաց,
G7..................C.........A7.................Dm
Այդ ես հայելում տեսա ինձ հանկարծ,
C..........................F..............C.......G7......C
Որքա¯ն ինձ փոխեց այս կյանքն անիծված:

4.
C
Ես համտեսել եմ կեղտոտ այս կյանքը,
A7............................................Dm
Ապրել քեզ պես անտեր, անտուն:
Dm.............................................G7
Մենք եղբայրներ ենք, աշնան արևը,
............................................C...G7C
Մեզ նույն արևն է ջերմացնում:

5.
Հիմա ուշ աշուն է,
Ես քեզ դեռ հիշում եմ, իմ խե°նթ ու խելա°ռ ջահելություն,
Հիմա ուշ աշուն է,
Ես քեզ դեռ հիշում եմ, քեզ` իմ վաղանցի°կ երջանկություն:

7.
Երբ որ սերը մերն էր,
Երբ որ նա մեր տերն էր,
Երբ քաղաքը մեզ էր պատկանում,
Մեր քաղաքը մեզ էր պատկանում:

8.
Հե¯յ, ծե°ր շրջմոլիկ, կանգնի°ր, մի° գնա,
Կանգնի°ր իմ կողքին և մի° հեռանա,
Դու ես եմ կարծես, գտնենք մի անկյուն,
Ես քեզ կպատմեմ իմ կյանքը անտուն:

9.
Իսկ ես սիրում եմ ապրել իմ կյանքը
Լքված ու մութ այս քաղաքում,
Ուր ինձ սիրում են և հավատում են,
Ուր իմ երգերն են դեռ երգում:

10.
Իմ ունեցածը, իմ չունեցածը
Այս քաղաքում եմ ես պահում:
Ես իմ ապրածը և երազածը
Դեռ իմ լեզվով եմ ես երգում:


Հիմա ուշ աշուն է,
Ես քեզ դեռ հիշում եմ, քեզ` իմ վաղանցի°կ երջանկություն:

11.
Երբ որ սերը մերն էր,
Երբ որ նա մեր տերն էր,
Երբ քաղաքը մեզ էր պատկանում,
Մեր քաղաքը մեզ էր պատկանում:

12.
Հե¯յ, ծե°ր շրջմոլիկ, կանգնի°ր, մի° գնա,
Կանգնի°ր իմ կողքին և մի° հեռանա,
Դու ես եմ կարծես, գտնենք մի անկյուն,
Ես քեզ կպատմեմ իմ կյանքը անտուն:

13.
Իսկ այս քաղաքը, որ դեռ սպասում է
Զավակներին իր կորցրած,
Հոգեվարքի մեջ ասես տեսենում է
Նրանց գալուստը ուշացած:

14.
Քո զավակները, որ քեզ լքել են,
Կգան մի օր քեզ մոտ հանկարծ,
Քանի որ կյանքը օտարության մեջ
Անտանելի է անկասկած:

Հիմա ուշ աշուն է,
Ես քեզ դեռ հիշում եմ, քեզ` իմ վաղանցի°կ երջանկություն: